Herb  KSIĘŻYC  odm.   

Herb Prądzyński I  ( KSIĘŻYC odmienny )  -  kaszubski herb szlachecki. 

więcej

 Linki :   heinz-soyer.pl  -  ratownictwo.com.pl  -  langaindustrial.pl  -  resqtec.pl  - 

sava.info.pl  -  vetter.pl  -  wodkan.eu  -  zumro.pl  -  dziembowska.pl  -  soyer.co 

PL  |  EN  |  DE 

HERALDYKA 

KASZUBSKA   

Herby    szlachty    kaszubskiej    podzielić    można    na    cztery grupy    pod    względem    pochodzenia    narodowego:    herby pruskie,       polskie,       zachodnie       (niemieckie,       śląskie, zachodniopomorskie) oraz rodzime herby kaszubskie. Godła   herbów   kaszubskich   również   można   podzielić   na cztery   grupy.   Pierwsza   to   zwierzęta,   najczęściej   w   pełnej postaci:    wilk,    ryś,    wydra,    byk,    jastrząb,    cietrzew,    flądra, sowa,   szpak,   papuga,   sokół   i   inne.   Druga   grupa   to   rośliny   i przedmioty,     najczęściej     w     grupie     trzech,     ułożone     w wachlarz:    strzały,    lilie,    róże,    liście,    krzaczki    ruty,    listki koniczyny,     kwiaty     itp.     Grupa     następna     wywodzi     się prawdopodobnie       z       dawnych       kreskowych       znaków własnościowych   i   zawiera   najczęściej   półksiężyc   i   gwiazdę w    różnych    układach.    Herby    te    często    uznawane    są    za odmiany   polskiej   Leliwy,   chociaż   są   najpewniej   rodzimego pochodzenia.        Grupa        czwarta        zawiera        elementy uzbrojenia,   odmienione   godła   herbów   polskich   i   wszystkie inne. Herby      kaszubskie      najczęściej      są      jednopolowe,      co sugeruje,     że     można     mówić     o     herbach     polskich     i kaszubskich w szerszym, "słowiańskim" kontekście. W   przypadku   niektórych   herbów   można   zapewne   mówić o   rodach   herbowych,   w   szczególności   o   tych,   które   noszą w   herbie:   półksiężyc   z   gwiazdą,   półksiężyc   między   dwoma gwiazdami,   półksiężyc   z   krzyżem   oraz   inne   herby   mające ze   sobą   cechy   wspólne.   Dotyczy   to   prawdopodobnie   rodu Witków   i   Machów.   Swoistym   rodem   heraldycznym,   choć sztucznie   stworzonym   na   polską   modłę,   była   grupa   rodzin używająca   odmian   herbu   Księżyc   (Trzy   Gwiazdy).   Rodem herbowym   mogli   być   też   herbowni   używający   herbu   Ryś   i jego      odmian      (Janicz),      Sas      Pruski      i      jego      odmian (Dargolewski,      Lutomski,      Garczyński,      Gut,      Wiecki      II, Zapędowski,   Zawadzki,   Żukowski),   Lew   i   jego   odmian   (Lew II,   Lew   III,   Lew   V,   Dorzyn,   Czirson,   Kiedrowski,   Lipiński   IV, Paszk II). Innym      podobieństwem      do      heraldyki      polskiej      jest obecność    proklam,    czyli    nazw    własnych    herbów.    Swoje proklamy     mają     herby:     Chośnicki     (Strzały),     Cietrzew, Nieczuła,      Czarliński      (Sówka),      Borski      (Noga      goła), Doręgowski   (Rogi   na   krzyż),   Płachecki   (Habicht),   Pierzcha (Flądra).     Jednakże     nazwy     te     zostały     prawdopodobnie sztucznie nadane przez polskich heraldyków. Cechą      charakterystyczną      kaszubskiej      heraldyki      jest zmienność   herbów   nawet   w   obrębie   bliskich   krewnych   z tego   samego   rodu.   Wiele   rodów   występujących   w   1570   z jednym    herbem    w    latach    późniejszych    notowani    są    z innymi    herbami.    Przykładem    są    Zapędowscy,    notowani najpierw   z   herbem   własnym,   potem   z   odmianą   herbu   Sas Pruski.   Przyczyn   tego   stanu   rzeczy   jest   kilka.   Po   pierwsze, herb      nie      zawsze      był      związany      z      rodem,      oznaką szlacheckości   było   samo   posiadanie   herbu,   niekoniecznie identycznego   jak   krewni.   Szlachta   kaszubska   składała   się w     dużej     mierze     z     tzw.     panków     (dy     panen),     często siedzących   na   drobnych   działach   w   jednej   wsi.   Pankowie byli   często   niepiśmienni   i   nie   interesowali   się   kształtem herbu,    tylko    samym    faktem    posiadania    herbu.    Drugą przyczyną      zmienności      herbów      mogła      być      zwykła niewiedza   w   czasie   legitymacji   szlachectwa,   bądź   celowe przywłaszczanie      herbu      możniejszego      rodu.      Kolejną praktyką   było   używanie   tzw.   "pieczęci   przyjacielskich",   tj. sygnowanie       dokumentów       pieczęcią       sąsiada       bądź przyjaciela     wobec     braku     własnej.     W     końcu     rodziny osiadając    w    nowych    dobrach,    przyjmowały    nierzadko nowe nazwisko odmiejscowe, a razem z nim nowy herb.   

Herb  NAŁĘCZ  odm.  

Herb Gostomski I  ( NAŁĘCZ odmienny )  -  kaszubski herb szlachecki. 

więcej

Herb  BROCHWICZ  odm.  

Herb Żeromski  ( BROCHWICZ odmienny )  -  kaszubski herb szlachecki. 

więcej